باور کن ، صدامو باور کن صدایی که تلخ و خسته ست باور کن قلبمو باور♫ کن قلبی♫ که کوهه اما شکسته ست باور کن ، دستامو باور کن که ساقه ی نوازشه باور♪ کن چشم منو باور کن که یک قصیده خواهشه وسوسه ی عاشق♬ شدن التهاب. لحظه هامه حسرت فریاد کردنه اسم کسی با صدامه اسم تو هر اسمی که هست مثل غزل♫ چه عاشقانه♫ ست پر وسوسه مثل سفر مثل غربت صادقانه ست باور کن اسممو♫♬ باور کن من فصل بارون برگم مطرود باغ و گل و شبنم درختم درخت♫ خشکی تو دست. تگرگم باور کن همیشه باور کن که من♫ به عشق صادقم باور کن حرف منو باور کن که من همیشه عاشقم